Uljano

[tennoseremel]

Malkaŝaĵo de la fino de unu vojo de Uljano

En la fino de unu vojo de Uljano de «Sep tagoj de somero» (modifaĵo de «Senfina somero») la ĉefheroo diras al ŝi: «Mi timas vekiĝi tie, kie vi ne estas», kaj aldone pensas: «Mi timas vekiĝi tie, kie vi neniam ekzistis». La sceno forte impresis min! Kiel donaci medalon ĉokoladon al ĝia aŭtoro? 🤭

Do pro tio mi diros saĝan penson: Tempo ne kuracas. Vi simple forgesas. Ne pensas. Kaj la doloro malakriĝas. Aŭ ne forgesas.